ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΧΩΡΙΑ

ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ!!!

Αναδημοσιεύουμε από την τοπική εφημερίδα «ΟΓΧΗΣΤΟΣ», τεύχος 2, Απρίλιος 2007, σ.5, ένα ενδιαφέρον αλλά και ρηξικέλευθο άρθρο που πιστεύουμε ότι θα συζητηθεί. Το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε και στο ΠΟΛΥΑΝΔΡΙΟΝ, τ. 13(14-5-2009), σ. 1

Δήμος Θεσπιέων

Μια παλαιοκομματική κατάσταση

  Ο Όμηρος στην Οδύσσεια γράφει ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΏΡΑ ΤΩΝ Κυκλώπων ότι κατοικούν άγριοι, «ούτε δίκας ευ ειδότας ούτε θέμιστας». Δηλαδή κατοικούν άγριοι που δε γνωρίζουν, ούτε δικαιοσύνη, ούτε νόμους.

  Στο ερώτημα γιατί προτάσσεται ο μύθος των Κυκλώπων σε ένα άρθρο για το Δήμο Θεσπιέων, η απάντηση αφήνεται στη δημιουργική φαντασία του αναγνώστη.

 Τι δικαϊκό σύστημα, ο νομοθέτης, ο κώδικας τοπικής αυτοδιοίκησης, προβλέπουν 4ετή θητεία του Δημάρχου. Όμως ποτέ δεν είναι αργά. Αν εντρυφήσουν στα πολιτικά δρώμενα του Δήμου Θεσπιέων ίσως γίνουν σοφότεροι.

  Στις δημοτικές εκλογές του 1998 ο συνδυασμός που μοίρασε τη Δημαρχία(2+2) κέρδισε. Οι υπόλοιποι τρεις (3) συνδυασμοί και οι υποψήφιοι δήμαρχοι δεν έπαιξαν αυτό το παιχνίδι(2+2). Φυσικά ηττήθηκαν. Το ιδίο συνέβη και το ίδιο ισχύει για τις εκλογές του 2002. Ο συνδυασμός και ο υποψήφιος δήμαρχος που δεν ενέδωσαν στον παλαιοκομματισμό ηττήθηκαν. Οι εκλογές του 2006 ήταν ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών, μια παρωδία πολιτικής αναμέτρησης.

  Στον απόηχο των τριών εκλογικών αναμετρήσεων υπάρχει ένα ερώτημα: Γιατί όχι και υποψήφιος δήμαρχος από την Άσκρη, Λεοντάρι και Νιχώρι;

  Οι επαγγελματίες του μίσους και του παλαιοκομματισμού δε μπορεί να είναι πάντα ανίκητοι. Ο σεβασμός των θεσμών, ο σεβασμός του αντιπάλου, η στράτευση κάτω από ένα συλλογικό πρόταγμα, με την απαιτούμενη για αυτό ομοψυχία και αλληλεγγύη, είναι οι διαρκείς προκλήσεις για τις υγιείς δυνάμεις. 

  Σε ένα Δήμο με τάσεις απομόνωσης από το ευρύτερο πολιτικό γίγνεσθαι, το μοίρασμα της Δημαρχίας παράγει συνεχώς στρεβλές καταστάσεις.

  Τελειώνω με μια φράση του Χένρι Τζέιμς «οι καλύτεροι έχουν πάντα αμφιβολίες (και διλήμματα), οι χειρότεροι είναι γεμάτοι από εμπαθή ένταση».

                                                 Γράφει ο Οδυσσέας Καρβούνης